Του Μπάμπη Παπαδημητρίου
Δεν είναι η πρώτη γιαγιά τσιγγάνα (43 ετών) που εκμεταλλεύεται ένα μωρό για τις ανάγκες της «εργασίας» που της έχει αναθέσει η οικογένεια της, την επαιτεία δηλαδή, αν βεβαίως δεν πρόκειται για πώληση μωρού. Σε κάθε περίπτωση θα είναι ακόμη έκπληκτη αφού το δικαστήριο, που συνεδρίασε με τη διαδικασία του αυτόφωρου, άρα αμέσως, όρισε ποινή φυλάκισης και μάλιστα χωρίς ανασταλτική προθεσμία, όπως θα την είχαν διαβεβαιώσει και θα είχε συνηθίσει να ακούει η καημένη γυναίκα.
Οδηγήθηκε στη φυλακή γιατί δεν προβλέπεται να παρατάς ένα βρέφος, αυτό που βρέθηκε παρατημένο μόνο του σε μια καρέκλα να κλαίει. Ούτε να βάζεις την αστυνομία να εξαπολύσει κυνηγητό για να βρει τον «απαγωγέα» άνδρα, ο οποίος όμως, όπως φαίνεται μάλλον είναι καλά γνωστός της γιαγιάς. Επιπλέον, η γιαγιά μάλλον γνώριζε ότι η μητέρα είχε κατασκηνώσει κάτω από γέφυρα στην παραλιακή.
Τελευταία τα δικαστήρια, ακριβώς επειδή έχουν τη δυνατότητα που τους είχαν αφαιρέσει για πολιτικούς (αλλά και πρακτικούς…) λόγους και επανέφερε η σημερινή κυβέρνηση κατόπιν εισήγησης Φλωρίδη «ρίχνουν» φυλάκιση χωρίς αναστολή. Όπως ακριβώς το σημείωνα πριν λίγες μέρες.
Πριν λίγες ημέρες πάλι, Πακιστανός 50χρονος επιτέθηκε σε 11χρονο κορίτσι, το δικαστήριο είπε 15 μήνες φυλάκιση αλλά ο κακοποιός δεν θα είχε καταλήξει στη φυλακή, αφού κατάθεσε αμέσως έφεση, αν είχε, που δεν είχε, νόμιμα έγγραφα παραμονής στην Ελλάδα.
Πάλι πριν λίγες μέρες, ζευγάρι στη Θεσσαλονίκη εναντίον του οποίου ασκήθηκε δίωξη για σεξουαλική κακοποίηση των δύο ανήλικων θυγατέρων τους προφυλακίστηκε, ενώ μέχρι πρότινος θα κυκλοφορούσε μέχρις ότου δικαστεί.
Η Δικαιοσύνη ακούει. Όταν όλες οι δημοσκοπήσεις την έβγαζαν πλαδαρή και ατελέσφορη, όλοι ήσαν έτοιμοι να κατηγορήσουν τους δικαστές για χαλαρότητα στη βάση ιδεολογικών αναζητήσεων και ριψάσπιδα εφαρμογή των νόμων. Πρόκειται για αδικία, αφού ο νομοθέτης ήταν εκείνος που έλεγε στον δικαστή να μην στέλνει στη φυλακή «με το παραμικρό» τους παραβατικούς, αλλά να τους δίνουν μια δεύτερη και πολύ συχνά μια τρίτη ευκαιρία να βρουν τον δρόμο τους.
Ιδίως στις περιπτώσεις κλοπής, το κακό είχε παραγίνει. Οι αστυνομικοί το έλεγαν τόσο συχνά: συλλαμβάνουμε τους ίδιους τουλάχιστον δύο φορές τον χρόνο!
Ως εδώ καλά. Τρόπος του λέγειν βέβαια «καλά», γιατί αν δεν το καταλάβουν οι ίδιοι οι παραβατικοί, οι παραβάσεις και οι παρανομίες δεν θα μειωθούν.
Νέα δεν έχουμε όμως για όσα γίνονται στις φυλακές. Σίγουρα δεν είναι κατάλληλες για μικρές ποινές, αναμορφωτικού χαρακτήρα. Δεν είναι και πολύ σωστό να βάζεις κάποιον που εκτίει τρίμηνη φυλάκιση για παραπτώματα που κάνουν, κάθε μέρα, εκατοντάδες συμπολίτες, δίπλα σε άλλον καταδικασθέντα με βαρύ ιστορικό, η έννοια της αυστηρής συμμόρφωσης με τις επιπτώσεις του νόμου, κινδυνεύει να γίνει απάνθρωπη.
Κάπως έτσι, καθίσταται πιθανόν, μα πολύ πιθανό ότι τώρα που η Δικαιοσύνη «ακούει», επειδή το κράτος δυσκολεύεται να ακολουθήσει, είναι πολύ πιθανόν να οδηγηθούμε στην επανάληψη μιας κάποιας νομοθετικής ρύθμισης που θα δίνει άφεση αμαρτιών, συλλήβδην και αδιακρίτως, όπως εκείνη που στιγμάτισε τη διακυβέρνηση Τσίπρα κατά την παράταση της θητείας της το 2019, με αποτέλεσμα να την γλιτώσουν τελικά κάποιες χιλιάδες παραβατικών.
Πηγή: liberal.gr