Του Μπάμπη Παπαδημητρίου

Τα καταφέραμε. Εορτάσαμε την 28η Οκτωβρίου 1940, δηλαδή αποδώσαμε τις τιμές σε εκείνους που τους χρωστούμε, χωρίς το ρεζιλίκι που σχεδίαζαν κάποιοι ανεγκέφαλοι και απάτριδες, το τελευταίο με την έννοια ότι το καλώς για κάποιους (ή κακώς κατά άλλους) εννοούμενο συμφέρον «τους» κείται άνωθεν του κοινώς καλού σκοπού.

Αν το δει κανείς με μια κάποια συγκινησιακή φόρτιση, οι άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους στο τρομακτικό δυστύχημα των Τεμπών, τα ονόματα των οποίων παραμένουν στα πλακάκια του μνημείου, τιμήθηκαν καλύτερα έτσι, παρά όπως απειλούσαν να πράξουν κάποιοι ανεγκέφαλοι.

Που σημαίνει, όταν το σκεφτεί κανείς μια δεύτερη φορά, ότι μπορούμε καλύτερα. Όπως μπορέσανε πολύ καλύτερα οι πρόγονοί μας στα ξημερώματα των δύσκολων μερόνυχτων, πίσω στο 1940, που ετοιμάστηκαν αμέσως για έναν πόλεμο που ούτε τον περίμεναν, ούτε τον ήθελαν.

Αλλά δεν το πολυσκέφτηκαν. Ήταν άλλωστε εποχές που οι πόλεμοι διαδέχονταν ο ένας τον άλλο με πυκνότητα που δεν μπορούμε να φανταστούμε όσοι γεννηθήκαμε στα πενήντα και μετά. Μετρήστε πως ούτε καν είκοσι χρόνια πριν το αλβανικό μέτωπο, πολεμούσαμε στην Τουρκία μέχρις ότου ήρθε η Καταστροφή.

Είχαν φορτωθεί από πικρές εμπειρίες οι τότε Έλληνες και Ελληνίδες, μέσα από τον Εθνικό Διχασμό, τις οικονομικές δυσκολίες, τις άσκοπες κομματικές συγκρούσεις, τα ίδια ακριβώς χρόνια που ορίστηκε, εν πολλοίς, η σημερινή Ελλάδα.

Αφού λοιπόν καταφέραμε να εορτάσουμε την Επέτειο χωρίς να επαναληφθούν οι ύβρεις που και προσφάτως σχετικά, το 2011, είχαν σκηνοθετήσει οι μέχρι σήμερα κρυπτόμενοι γνωστοί – άγνωστοι, πάει να πει πως μπορούμε να αφήνουμε περιθώρια στο κράτος να λειτουργεί καλύτερα. Χωρίς να του ζητούμε να μεταμφιέζεται κάθε φορά σε εκείνο το κράτος που εξυπηρετεί μόνον όσα εμείς κρίνουμε «δίκαια».

Έβλεπα τα μαθητούδια, τους ενστόλους, τους ανθρώπους που πήγαν στις εκατοντάδες παρελάσεις και πήρα θάρρος ότι και από σήμερα και αύριο θα επαναλάβουμε αυτό το αναπάντεχο κατόρθωμα.

Προφανώς δεν θα γίνουν έτσι τα πράγματα. Το πιο πιθανό είναι πως σύντομα θα δούμε πως «μια μέρα ήταν και πέρασε». Αλλά άφησε ένα μήνυμα. Πολύτιμο.

Πηγή: liberal.gr