Του Θανάση Μαυρίδη

Την πρώτη φορά που είδαμε κάποιον να συνομιλεί στην Πανεπιστημίου με κινητό που τότε θύμιζε ακόμη ασύρματο της πυροσβεστικής, οι περαστικοί, άγνωστοι άνθρωποι μεταξύ μας, ενωθήκαμε κάτω από τον φόβο του αγνώστου και αφού σταυροκοπηθήκαμε, χριστιανοί και αλλόθρησκοι, κάναμε μια πρόχειρη συνέλευση για να ξορκίσουμε το κακό. Έκτοτε, το ζητούμενο είναι να βρεις άνθρωπο δίχως κινητό. Η ανθρωπότητα μετέβη έκτοτε σε μία νέα πραγματικότητα. Και τώρα, η τεχνητή νοημοσύνη! Νέα επανάσταση, λένε οι ειδικοί. Άντε πάλι σταυροκοπήματα και συνελεύσεις.

Οτιδήποτε καινούργιο αντιμετωπίζεται από το ακροατήριο με δυσπιστία κι αυτό είναι απολύτως λογικό. Το θέμα εδώ είναι ότι δεν πρόκειται απλά και μόνο για κάτι καινούργιο, όπως ήταν στο παρελθόν το αυτοκίνητο ή οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, το διαδίκτυο ή τα κινητά τηλέφωνα. Μιλάμε για κάτι τελείως διαφορετικό. Για έναν καινούργιο κόσμο, καθώς η τεχνητή νοημοσύνη είναι ήδη πιο έξυπνη από τον άνθρωπο και μπορεί να γίνει ακόμη πιο έξυπνη και έμπειρη. Δεν συνέβαινε το ίδιο με το τηλέφωνο που ήταν απλά και μόνο μία μηχανή. Κι εμείς οι απλοί χρήστες της τεχνολογίας, αρχίζουμε και ανησυχούμε όταν γνώστες του αντικειμένου και πρωτοπόροι στον χώρο εκφράζουν ανοικτά τις επιφυλάξεις και τις ανησυχίες τους.

Σημασία όμως έχει κάθε φορά από ποια οπτική βλέπει κανείς ένα θέμα. Ο επενδυτής, για παράδειγμα, έχει μπροστά του ένα νέο και μεγάλο πεδίο δόξας λαμπρής. Ανεξάρτητα από το πόσο θα επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις ή ακόμη και οι φόβοι για την ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης, η σχετική συζήτηση θα βρίσκεται στην επικαιρότητα και θα δημιουργεί χρηματιστηριακές προσδοκίες. Οι κυβερνήσεις, από την άλλη πλευρά, καλούνται να αντιμετωπίσουν έγκαιρα την νέα πραγματικότητα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την άμυνα της χώρας και τη δημόσια ασφάλεια, αλλά και την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων.

Την ίδια ώρα, δημιουργούνται μεγάλες επιχειρηματικές ευκαιρίες, υπό την έννοια ότι υπάρχει ένα κενό στην αγορά. Ο ορισμός της ευκαιρίας για τον επιχειρηματικό κόσμο. Αυτό ισχύει σε άλλες χώρες. Στην Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι πνιγήκαμε με τα δισεκατομμύρια της Ευρώπης, είναι αμφίβολο αν τα αξιοποιήσαμε με ορθολογικό τρόπο. Και για να μην πει κανείς ότι απλά και μόνο γκρινιάζουμε, σκεφτείτε πότε κινητοποιηθήκαμε στο θέμα των drones! Μόνο όταν διαπιστώσαμε ένα πρωί ότι οι φίλοι και γείτονες Τούρκοι έκαναν τεράστια πρόοδο.

Η τεχνολογία κρύβει παγίδες, αλλά προσφέρει και μεγάλες ευκαιρίες. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι στηρίζεται στον άνθρωπο. Δεν είναι απαραίτητο κανείς να έχει ξεκινήσει πριν από 50 χρόνια για να μπορέσει να προοδεύσει. Αρκεί να έχει το απαραίτητο ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο στην Ελλάδα υπάρχει και να επενδύσει.

Στην Ελλάδα έχουμε και ένα ακόμη θέμα. Ποιος να επενδύσει! Οι πέντε – έξι οικογένειες που διαφεντεύουν τον τόπο είναι βολεμένες για να μπουν σε νέες «περιπέτειες». Κι εδώ έρχεται ο ρόλος της κυβέρνησης. Να προσπαθήσει να πείσει παλαιούς και νέους επιχειρηματίες να επενδύσουν στον χώρο της τεχνητής νοημοσύνης. Καλές οι επιδοτήσεις στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, για παράδειγμα, αλλά ανούσιες. Σαν να πετάμε λεφτά σε ένα μεγάλο πηγάδι. Ας σκεφτούμε μια φορά δημιουργικά και ας προσπαθήσουμε να ανέβουμε στο σωστό τρένο…

Είπαμε να μην αρχίσουμε τις γκρίνιες στην αρχή του νέου χρόνου. Αλλά, δεν μας βγαίνει! Ίσως επειδή ορισμένοι μοιάζει να είναι χαμένοι όλο τον χρόνο σε ένα εορταστικό πνεύμα, το οποίο είναι αδικαιολόγητο. Για όλους εμάς τους υπόλοιπους. Για εκείνους, όρκο δεν θα πάρουμε…

Πηγή: liberal.gr