Του Θανάση Μαυρίδη
Το ένα μετά το άλλο τα funds που επένδυσαν στην Ελλάδα της κρίσης, ποντάροντας ότι αργά ή γρήγορα θα βγαίναμε και πάλι στο ξέφωτο και θα κερδίζαμε και πάλι την εμπιστοσύνη των μεγάλων οίκων αξιολόγησης, αποχωρούν. Πουλάνε και φεύγουν. Με κέρδος είναι η αλήθεια. Αλλά πουλάνε. Θα πείτε ότι τις μετοχές τους σε κάποιους τις πουλάνε. Σύμφωνοι. Αλλά αυτό που κάνει εντύπωση είναι ο… συντονισμός τους. Κάτι βλέπουν όλοι αυτοί που δεν βλέπουμε εμείς οι υπόλοιποι. Και μόνο το γεγονός ότι όλοι μαζί ήρθαν και όλοι μαζί φεύγουν, είναι ανησυχητικό.
Υπάρχουν πολλές δικαιολογίες. Ότι έτσι κάνουν τα funds. Αγοράζουν σήμερα με ορίζοντα το πολύ πέντε ετών. Ότι έχουν βγάλει χρήματα όσοι επένδυσαν στην εποχή της κρίσης. Καλά όλα αυτά, αλλά δεν απαντάνε σε ένα βασικό ερώτημα: Αυτοί οι έμπειροι επενδυτές, διότι είναι έμπειροι, δεν βλέπουν άλλα περιθώρια ανόδου; Γιατί τότε να αποχωρήσουν από μία αγορά που τους έχει κάνει πλούσιους και μπορεί να τους κάνει ακόμη περισσότερο;
Τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα από τη στιγμή που όλοι αυτοί έχουν κερδίσει το πρώτο στοίχημα. «Αγόρασαν Ελλάδα» σε μία εποχή που δεν πλησίαζε άνθρωπος και κέρδισαν το στοίχημα. Και όλοι αυτοί που έκαναν τότε μια τόσο πετυχημένη πρόβλεψη, σήμερα αποχωρούν. Οι πετυχημένες προβλέψεις του παρελθόντος δεν αποτελούν εγγύηση για τις μελλοντικές προβλέψεις. Σύμφωνοι! Αλλά δεν μπορεί όλοι αυτοί να κάνουν ταυτόχρονα λάθος…
Η απάντηση θα πρέπει να αναζητηθεί στο πολιτικό κλίμα. Αυτό είναι που επηρεάζει σε ένα μεγάλο βαθμό την κρίση αυτών των ανθρώπων. Την πρώτη φορά επένδυσαν στη χώρα, εκτιμώντας ότι η Ελλάδα είχε πιάσει πάτο. Στη συνέχεια «διαψεύστηκαν» από τη λαίλαπα του λαϊκισμού. Ο πάτος ήταν χαμηλότερα από εκεί που είχαν υπολογίσει. Έβαλαν και πάλι χρήματα. Ο ρεαλισμός επέστρεψε και πάλι στην πολιτική μας ζωή έπειτα από το δημοψήφισμα και τα πράγματα μπήκαν σιγά-σιγά σε μία σειρά. Ύστερα ήρθε η κυβέρνηση Μητσοτάκη και η Οικονομία άρχισε να κερδίζει γρήγορα το χαμένο έδαφος των περασμένων ετών. Μέχρι που ο λαϊκισμός επέστρεψε δριμύτερος. Με αφορμή τα Τέμπη. Θα μπορούσε να είναι με οποιαδήποτε αφορμή. Η ουσία είναι ότι ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου είναι έτοιμο να ασπαστεί άκριτα οποιοδήποτε θεωρία συνωμοσίας «κυκλοφορεί» εκεί έξω.
Ανεξάρτητα από το αν θα αντέξει η κυβέρνηση Μητσοτάκη ή όχι, η πίεση θα σπρώξει την όποια κυβέρνηση σε ένα μπαράζ παροχών. Και αυτό είναι που ανησυχεί την αγορά. Ότι αυτό το κύμα δεν θα μπορεί στη συνέχεια να ανακοπεί. Ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο η χώρα θα μπει σε έναν φαύλο κύκλο και μάλιστα σε μια περίοδο που τα μαύρα σύννεφα μαζεύονται πάνω από τις κεφαλαιαγορές και που η Ελλάδα θα πρέπει μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον να αρχίσει να προετοιμάζεται για το τέλος της περιόδου χάριτος που της έχει δοθεί για τους τόκους των δανείων της.
Ναι, αλλά κάποιοι αγοράζουν, θα πει κάποιος που θέλει να διασκεδάσει αυτές τις ανησυχίες. Πράγματι! Με μία διαφορά. Αυτός δεν είχε δίκιο που δεν αγόρασε. Γιατί να έχει δίκιο σήμερα που αγοράζει αρκετά ακριβότερα απ’ όσα θα μπορούσε να δαπανήσει πριν 10 χρόνια; Αντιθέτως, εκείνοι που πήραν τότε τη σωστή απόφαση και αγόρασαν, πουλάνε σήμερα. Ποιος μπορεί να έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να έχει δίκιο;
Πηγή: liberal.gr