Του Σάκη Μουμτζή
Έχει κάποια λογική ένας εν δυνάμει πρωθυπουργός να θέλει να αναλάβει τα καθήκοντά του μια ώρα αρχύτερα. Έχει τον αέρα των δημοσκοπήσεων, έχει ένα κοινό που βλέπει στο πρόσωπό του μια πειστική εναλλακτική και έχει οικοδομήσει και ένα διεθνές προφίλ, που αν μη τι άλλο, τον έχει καταστήσει αναγνωρίσιμο στους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το ακατανόητο είναι να μην έχεις τίποτα από αυτά και να θέλεις να ανατρέψεις έναν πρωθυπουργό που έχει άλλα δύο χρόνια θητείας και, το κυριότερο, σου ρίχνει τουλάχιστον 20 μονάδες διαφορά στη δημοτικότητα.
Επί πλέον, είναι παράλογο να μηχανορραφείς όταν είσαι παντελώς ανίκανος να μηχανορραφήσεις. Στήνεις παγίδες και πέφτεις εσύ μέσα, όπως έγινε με την Προανακριτική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ.
Και όχι μόνον αυτό, στην προκειμένη περίπτωση εξουδετέρωσες με τα χεράκια σου το μοναδικό όπλο που είχες, την επιστολική ψήφο, όταν αποδείχθηκε πως τουλάχιστον 40 βουλευτές της αντιπολίτευσης έκαναν χρήση της. Και μετά έτρεχαν να μαζέψουν τα χαρτιά.
Οι παραπάνω γραμμές δεν φωτογραφίζουν έναν συγκεκριμένο πολιτικό αρχηγό, αλλά έναν υποθετικό, συλλογικό αρχηγό της σημερινής αντιπολίτευσης. Μαύρα χάλια. Δεν αφήνουν την κυβέρνηση να βάλει ούτε αυτογκόλ. Τραβάει μια στραβοκλωτσιά ένας υπουργός, η μπάλα πάει προς τα δίχτυα και πέφτουν επάνω της όλοι μαζί οι αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης και αντί να την σπρώξουν στο βάθος της εστίας, την στέλνουν στο άουτ. Τόσο καλά.
Εννοείται, αυτή η κατάσταση της αντιπολίτευσης δεν κρύβει τα συγκεκριμένα λάθη της κυβέρνησης ούτε καλύπτει λανθασμένους χειρισμούς ή καθυστερήσεις. Απλώς επιβεβαιώνει αυτό που εισπράττουν οι πολίτες. Ο μόνος που μπορεί να κάνει πέντε πράγματα είναι ο Μητσοτάκης.
Όποιος έχει αντίθετη άποψη να βγει μπροστά και να μας πει ποιος θα μπορούσε να ήταν πιο αποτελεσματικός πρωθυπουργός και τον παρακαλώ πολύ να μας πει και το επιτελείο του.
Τους συνεργάτες του με τους οποίους θα διεκπεραιώσει το κυβερνητικό έργο. Ακούω γελάκια από το αναγνωστικό κοινό, αλλά η πρόταση-πρόκληση ισχύει.
Η πολιτική ως γνωστόν είναι ένας δρόμος αντοχής, ένας δρόμος μεγάλων αποστάσεων. Θέλει τακτικές κινήσεις, μελέτη των αντιπάλων, διαχείριση δυνάμεων και φυσικά αυτοσυγκέντρωση.
Να μην ξεφύγεις από το σχέδιο. Συνεπώς, οι βεβιασμένες κινήσεις -βλ. Γ.Α. Παπανδρέου 2009- φέρνουν τις περισσότερες φορές τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα. Σήμερα, τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην κατάσταση που βρίσκονται, θα είναι αυτοκτονικό να επιδιώξουν πρόωρες εκλογές. Δεν χρειάζεται να είσαι σοφός για να το καταλάβεις. Ας περιμένουν και ας παρακαλούν να μην κάνει ο Μητσοτάκης, για τους δικούς του λόγους, πρόωρες εκλογές.
ΥΓ1. Νομίζω πως ήρθε η ώρα να επαναδραστηριοποιηθεί εντός της Νέας Δημοκρατίας η κυρία Άννα Μισέλ Ασημοκοπούλου. Ένα λάθος έκανε, δεν θα φάει ισόβια για αυτό. Η Νέα Δημοκρατία δεν έχει πολλά τέτοια μαχητικά στελέχη.
ΥΓ2. Πληροφορήθηκα από τον καλό φίλο και εκλεκτό δημοσιογράφο Χρήστο Νικολαΐδη πως το Δημοτικό Συμβούλιο της Καλλιθέας αποφάσισε τη μετονομασία του 4ου Λυκείου της περιοχής σε σχολείο «Ν. Μπελογιάννης». Ελπίζω η υπουργός Παιδείας να παρέμβει και δεν το συνεχίζω, προς το παρόν.
Πηγή: liberal.gr