Του Τ. Αλεξανδρόπουλου
Υπάρχει η άποψη ότι με τους ανύπαρκτους δεν πρέπει να ασχολείσαι. Υπάρχει και η άποψη ότι με τους επικίνδυνους ανύπαρκτους πρέπει να ασχολείσαι και να τους αποκαλύπτεις. Για να μη μπορέσουν στο μέλλον να εξαπατήσουν πολιτικά και άλλους πολίτες. Από χτες, στην επίσημη ιστοσελίδα του δήμου Καισαριανής φιλοξενείται το τελευταίο παραληρηματικό υποπροϊόν των εκδιωχθέντων. Σύμφωνα με το λεξικό της Βικιπαίδειας, παραλήρημα σημαίνει:
Ετυμολογία
παραλήρημα < ελληνιστική κοινή παραλήρημα “παράλογη φλυαρία” (σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική λέξη délire, αντί για το σωστό δανεισμό: ελληνιστική κοινή παραλήρησις)
Ουσιαστικό
παραλήρημα ουδέτερο
- ο ασυνάρτητος και χωρίς νόημα λόγος, ο οποίος αποτελεί σύμπτωμα ορισμένων οργανικών ή ψυχικών παθήσεων, παραμιλητό
τρομώδες παραλήρημα
- η φλυαρία
θεατρικό παραλήρημα
- (μεταφορικά) ο λόγος ο οποίος χαρακτηρίζεται από φανατισμό και έλλειψη ειρμού ή η κατάσταση υστερίας και βίαιου ενθουσιασμού.
Αν κάνει κανείς τον κόπο να διαβάσει όλο το κείμενο του παραληρηματικού συγγραφικού προϊόντος της ομάδας των μνημονιακών τοποτηρητών, μάλλον θα βρει όλους τους χαρακτηρισμούς μέσα: ασυνάρτητο και χωρίς νόημα, τρομώδες προ του οριστικού τέλους, γεμάτο φανατισμό, με έλλειψη ειρμού, έμπλεο υστερίας και αναίσχυντου ψεύδους. Ένα απολύτως φυσιολογικό αποτέλεσμα αυτών που το κυκλοφόρησαν. Ούτε μία λέξη αυτοκριτικής. Ούτε μία συγνώμη για όσα εγκληματικά διέπραξαν…Λέει μεταξύ άλλων:
[…] «Δυστυχώς, η προεκλογική περίοδος δεν ήταν ιδιαίτερα ομαλή. Υπήρξαν προβλήματα στο εσωτερικό της παράταξής μας που οι άλλες παρατάξεις εκμεταλλεύτηκαν, ώστε να έχουν πολιτικά οφέλη. Λόγω της σκόπιμης απροθυμίας της αντιπολίτευσης, λοιπόν, στην επίλυση προβλημάτων στο Νομικό πρόσωπο «Λεωνίδας Μανωλίδης», ταλαιπωρήθηκαν οι γονείς, τα παιδιά και οι εργαζόμενοι στους παιδικούς σταθμούς λίγο πριν την λήξη της θητείας μας. Αυτό ήταν κάτι που μόνοι μας δεν μπορούσαμε να επιλύσουμε και βρεθήκαμε για αρκετό διάστημα όμηροι της όλης κατάστασης. Ευτυχώς, τα προβλήματα έστω και αργά αποκαταστάθηκαν ώστε να αρθεί το αδιέξοδο με την συμμετοχή του Χρήστου Βοσκόπουλου.» […]
Ποια ήταν τα «εσωτερικά προβλήματα» που «οι άλλες παρατάξεις εκμεταλλεύθηκαν»;
Οκτώβριο του 2012 παραιτήθηκαν οι τρεις, καταγγέλλοντας ότι «δεν εφαρμόσαμε το μοντέλο που δεσμευτήκαμε»..! Τότε, δύο χρόνια μετά την ανάληψη της διοίκησης, οι «τρεις» διαπιστώνουν και λένε ότι «δυστυχώς πλειοψηφούν τα αρνητικά σχόλια, κυρίως για τον τρόπο που διοικούμε τον δήμο»..! «Εκφράσαμε επανειλημμένα στις όποιες διαδικασίες της παράταξης, ΠΡΟΦΟΡΙΚΑ ΚΑΙ ΓΡΑΠΤΑ, τις ανησυχίες μας…», λένε.
Εκθέτουν τις, κατά την άποψή τους, αιτίες της λανθασμένης πορείας της δημοτικής αρχής και παραθέτουν: ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ. Την έλλειψη σεβασμού προς την διαφορετική άποψη. Τον διαχωρισμό της πλειοψηφίας σε διοίκηση και λοιπούς. Την ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ στις επισημάνσεις και προτάσεις που κατατέθηκαν. Τον τρόπο διαχείρισης της καθημερινότητας, κλπ. κλπ.
“Αποστάτες”..!
Ο… πάνσοφος «διδάκτωρ» της εφαρμοσμένης εργολαβικής, πέταξε τη λάσπη με τη μπετονιέρα: «ΑΠΟΣΤΑΤΕΣ»!!! Αυτό ήταν… ΑΥΤΟΣ τα έκανε όλα καλά… Οι ΑΛΛΟΙ ήταν «ΑΠΟΣΤΑΤΕΣ»..!
Αυτό το ανάξιο λόγου κομματικό προϊόν των πασοκικών μηχανισμών, όχι μόνο διεκδίκησε μέχρι τέλους το αλάθητο, αλλά «έφτυσε» εκεί που έγλειφε… Και είχε το θράσος να βάλει τους κομματικούς Τουταγχαμών να «φοβερίσουν» τον έναν από τους τρεις, για να… ξαναγυρίσει σ’ αυτόν που τον αποκάλεσε «ΑΠΟΣΤΑΤΗ»!!! Τέτοιο ηθικό ανάστημα έχουν οι παλαιολιθικές φιγούρες του μνημονιακού εκτρώματος…
Η “σκόπιμη απροθυμία της αντιπολίτευσης”…
Απευθύνονται σε απόντες από τα δημοτικά συμβούλια. Γιατί αυτό επεδίωξαν από την αρχή και το πέτυχαν κατά μεγάλο μέρος: να μην πηγαίνει ο κόσμος στα δημοτικά συμβούλια… Για να μη μαθαίνει. Γι’ αυτό καθιέρωσαν τα μεταμεσονύκτια συμβούλια, μέχρι τις 2 και τις 3 τα ξημερώματα… Για να είναι μόνοι τους. Και σ’ αυτό το αίσχος, μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει και η αντιπολίτευση… Πολύ μεγάλο.
Αν υπήρχε περισσότερος κόσμος στα δημοτικά συμβούλια που έγινε το προσωπικό ξεκαθάρισμα των δύο πρώην συνεργατών, θα έβλεπε ο κόσμος τα ρεζιλίκια τους: θα έβλεπε ότι παρακαλούσε ο «μπίζνεσμαν της αντιπαροχής» τους επικεφαλής της αντιπολίτευσης ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, για να μπορέσει να αλλάξει τον Χασάπη και την Παρασκευά!!! Και το δέχτηκαν για να τον διευκολύνουν… Και τότε διαπίστωσε ότι ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΠΑΡΤΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ!!! Και δεν ντρέπεται καθόλου να έρχεται σήμερα να καυτηριάζει την αντιπολίτευση για «σκόπιμη απροθυμία»… ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ…
Και ο “σωτήρας”…
Αλλά «οι μάσκες έπεσαν»… Βρέθηκε ο «σωτήρας», τον οποίο δεν διστάζει σήμερα να «εκθέτει» καρφώνοντάς τον: ο κ. Βοσκόπουλος… Ο οποίος τον κατηγορούσε προεκλογικά για όλα τα δεινά της Καισαριανής, αλλά στον δεύτερο γύρο πρότεινε «ψήφο κατά συνείδηση»!!!
Αυτή τη συνείδηση που διαθέτουν οι πολίτες και δεν χρειάζονται τις υποδείξεις κανενός «πολιτικού παράγοντα», αλλά προφανώς δεν διαθέτουν μερικοί πολιτικοί «ανεξάρτητοι» υποστηριζόμενοι από τα ρετάλια της «αριστερής» ΚουβελοΔΗΜΑΡ και τα δεξιά στριφώματα του ακροδεξιού Τζήμερου…
Σήμερα, οι ζυμώσεις που ήδη έχουν αρχίσει με κεντρική καθοδήγηση, για τη δημιουργία νέων δημοτικών παρατάξεων στη θέση των τοπικών του ΠΑΣΟΚ πανελλαδικά, φέρνουν στο ίδιο τραπέζι συνομιλητές κάποιους πρώην αλληλοκατηγορηθέντες πασόκους… Προ των επικείμενων βουλευτικών εκλογών, επείγει η δημιουργία «νέων» δημοτικών παρατάξεων, που δεν θα περιέχουν υπολείμματα του παρελθόντος και μάλιστα με ευδόκιμη μνημονιακή προϋπηρεσία. Γι’ αυτό και πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να δούμε τα “απίστευτα”…
Ονειρεύεται “έργα”…
Τι μπορείς να πεις σε έναν συνειδητά ψευδόμενο φαντασιόπληκτο; Πώς να αντιπαρατεθείς με έναν εξουσιομανή, που διέλυσε ολοκληρωτικά μια δημοτική παράταξη; Πώς να βάλεις σε έναν ειρμό λογικής την αρρωστημένη νοοτροπία της συνειδητής ασυναρτησίας και της ανερμάτιστης καυχησιολογίας για την «παραγωγή μεγάλου έργου»; Πως;
Πως μπορείς να αντιπαραθέσεις τη αποδεικτική λογική των επίσημων στοιχείων που λένε ότι «έκαναν» «έργα» πενήντα δύο χιλιάδων ευρώ σε τέσσερα χρόνια; Πως;
Πώς να δεχτείς καλοπροαίρετα την «ευχή» του απερχόμενου εκδιωχθέντος προς τον νέο δήμαρχο για «Καλή Επιτυχία» στο έργο του, όταν συνοδεύεται από μια εξωφρενική διαπίστωση του τύπου «είμαι περήφανος που του δίνουμε εύφορη γη για να καλλιεργήσει.»; Από πότε η καμένη γη έγινε «εύφορη»;
Γλείφει εκεί που έφτυνε και πάλι…
[…] «Θέλω να ευχαριστήσω τους συνεργάτες μου, που δουλέψαμε σκληρά και συλλογικά για να έχουμε αυτά τα σπουδαία αποτελέσματα. Μέσα από τις διαφωνίες μας αλλά και τη συλλογική δουλειά, καταφέραμε να δημιουργήσουμε πάρα πολλά σε ελάχιστο χρόνο, αλλά και να αφήσουμε ένα μεγάλο έργο σαν παρακαταθήκη για την πόλη. Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τους εργαζόμενους στο Δήμο Καισαριανής για την συνεργασία μας.»[…]
Αυτοί οι «συνεργάτες» του που ευχαριστεί γιατί «δούλεψαν συλλογικά», είναι η δράκα των κομματικά εξαρτημένων, που άντεξαν και τον ανέχθηκαν μέχρι το τέλος. Αυτοί που έμειναν ΕΝΝΕΑ, αντί για τους ΔΕΚΑΕΞΙ που ξεκίνησαν το 2010..!
Αυτούς «τους εργαζόμενους στο Δήμο Καισαριανής» που ευχαριστεί «για την συνεργασία μας», είναι αυτοί οι ίδιοι τους οποίους ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΕ ΕΥΘΕΩΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ότι εισέπρατταν ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΕΣ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ και ότι «ένα ποσοστό υπαλλήλων συμπεριφέρεται με ιδιοτέλεια προσπαθώντας να υπερασπιστεί ένα αποδεδειγμένα αποτυχημένο μοντέλο λειτουργίας και διοίκησης του δήμου, επηρεαζόμενο από κέντρα αποφάσεων εκτός δήμου»…
Ασφαλώς μπορεί να πει κανείς πολλά και τραγικά για τα τέσσερα σχεδόν χρόνια που πέρασαν. Ήταν τα χειρότερα χρόνια στην ιστορία της πόλης, τις τελευταίες δεκαετίες. Ας ευχηθούμε να σταματήσει εδώ η τραγωδία και να μην έχουμε και συνέχεια…