Του Δημήτρη Καμπουράκη
Θυμάστε το Βατοπέδι τον καιρό της πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή; Ασφαλώς το θυμάστε, όλοι το θυμόμαστε. Ήταν ο καταλύτης για την πτώση μιας κυβέρνησης που είχε εκλεγεί πανηγυρικά έναν χρόνο νωρίτερα, αλλά μετά το ξέσπασμα του «σκανδάλου» άντεξε μόνο έναν χρόνο ακόμα. Το 2007 ο Καραμανλής είχε κερδίσει άνετα δεύτερες εκλογές, το 2008 εμφανίστηκε το «σκάνδαλο», το 2009 η ΝΔ εκδιώχθηκε από την εξουσία.
Το 2014, η ελληνική δικαιοσύνη απεφάνθη τελεσίδικα και ομόφωνα «αθώοι όλοι οι κατηγορούμενοι». Δηλαδή, δεν υπήρχε σκάνδαλο. Μόνο που εξ αιτίας του είχε γκρεμοτσακιστεί μια κυβέρνηση. Και φυσικά, το Σύνταγμα και η εκλογική μας νομοθεσία δεν προβλέπουν πισωγύρισμα του χρόνου και εκ των υστέρων αποκατάσταση όσων εθίγησαν εξ αιτίας ενός μη-σκανδάλου. Όταν πετάξει το πουλάκι, τρέχα και ψάχνε το στα δάση για να σε δικαιώσει.
Θυμάστε όμως τι είχε πει ο ολιγόλογος Καραμανλής για την ιστορία αυτή, αφού βρέθηκε εκτός εξουσίας; Είχε πει δημόσια ότι αναλαμβάνει την ευθύνη για το γεγονός ότι ο ίδιος προσωπικά υποτίμησε στα πρώτα στάδια της την υπόθεση Βατοπεδίου και την άφησε να ξεσπάσει ανεξέλεγκτη. Κοντολογίς, τον πρώτο καιρό είχε πει ένα «ωχ καημένε τώρα μ’ ένα μοναστήρι, μια λίμνη κι ένα κτίριο στο Μενίδι, τι μπορεί να πάθουμε;», για να αντιληφθεί αργότερα ότι στην πολιτική ακόμα και τα πιο μικρά μπορεί να αποδειχθούν θανατηφόρα.
Τι έπαθα και θυμήθηκα το Βατοπέδι; Γιατί, εσείς δεν βλέπετε ομοιότητες με τα Τέμπη; Εννοώ στην πολιτική αποφορά του θέματος, στην κλιμάκωσή του και στο γεγονός ότι απλώνεται μέσα στην κοινωνία σαν πετρελαιοκηλίδα στην ανοικτή θάλασσα. Θυμίζω ότι και τότε, ενώ δώδεκα μήνες πριν ο Καραμανλής είχε κερδίσει με 42%, ένα συντριπτικό ποσοστό του πληθυσμού (άρα και πολλοί που τον είχαν ψηφίσει) πίστευε ότι κάτι πολιτικά βρώμικο έχει παιχτεί στις ανταλλαγές του κράτους με το Βατοπέδι.
Εύχομαι να μην έχω δίκιο. Αλλά βλέπω πως το θέμα Τέμπη όλο και κλιμακώνεται, τα σοβαρά στοιχεία μπερδεύονται με τις φαντασιώσεις και τις θεωρίες συνωμοσίας, η όλη υπόθεση αναδεικνύεται ως το ιδανικό όχημα για να το καβαλήσει ο κάθε επιχειρηματίας και πολιτικός αντίπαλος, ο κόσμος όσα κι αν ακούει δείχνει να πιστεύει την χειρότερη εκδοχή… συμπαθάτε με, αλλά εγώ νιώθω σαν να βλέπω φωτοτυπία του τότε «σκανδάλου», απλώς λείπουν τα ράσα και τα πλάνα με τα καμπαναριά του Άθω.
Ελπίζω να μην δω κάποτε και τον Μητσοτάκη να βγαίνει και να λέει «το υποτίμησα το θέμα»…
Πηγή: liberal.gr