Του Μανόλη Καψή
“Μπα, ασχολείται μαζί μου ο Μητσοτάκης;”, αναρωτήθηκε δικαίως έκπληκτος ο Στέφανος Κασσελάκης, μετά την επίθεση του πρωθυπουργού εναντίον του για τα “αστακοκάραβα” και την περιουσία του. Και μετά- υποθέτω χαριτολογώντας, αλλά ποτέ δεν ξέρεις- προσέθεσε ότι πιθανώς ο πρωθυπουργός βλέπει τις κυλιόμενες δημοσκοπήσεις, βλέπει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ανακάμπτει και προφανώς τρομοκρατείται. Είναι μια ερμηνεία. Υποθέτω αν ακούς μόνο “Στο Κόκκινο” το παθαίνεις αυτό. Ζεις σε φούσκα, δεν αντιλαμβάνεσαι τι συμβαίνει γύρω σου.
Στο μεταξύ οι δημοσκοπήσεις δίνουν τον ΣΥΡΙΖΑ οριακά πάνω από 10%, άλλες τον δίνουν πιο κάτω και από το ΠΑΣΟΚ- που δεν λες και ότι είναι σε φάση απογείωσης στα νούμερα- και δεν αποκλείεται να βρεθεί στις ευρωεκλογές και με μονοψήφιο ποσοστό. Αλλά η αισιοδοξία δεν εγκαταλείπει τον κ. Κασσελάκη. Και πολύ καλά κάνει ο κ. Κασσελάκης και είναι αισιόδοξος, γιατί αυτό θα του χρειαστεί προσεχώς.
Αλλά γιατί ασχολείται ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Στέφανο Κασσελάκη είναι μια απορία. Εκτός από τον ίδιο τον Στέφανο και τις εκκεντρικές του ερμηνείες, μας απασχολεί κι εμάς, γιατί ίσως φωτίζει πώς ακριβώς διαμορφώνεται το πολιτικό σκηνικό. Και επειδή οι δήθεν μυστηριώδεις κυλιόμενες δεν δείχνουν τίποτα διαφορετικό από όσα δείχνουν και όσες έρευνες δημοσιεύονται, επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δείχνει να απειλεί τη Νέα Δημοκρατία και φλερτάρει με μια μεγάλη ή με μια λίγο πιο ανεκτή εκλογική ήττα και τίποτα περισσότερο, αξίζει να αναρωτηθούμε κι εμείς με τη σειρά μας: Μπα, ασχολείται με τον Κασσελάκη ο Μητσοτάκης; Γιατί άραγε;
Μια ερμηνεία είναι ότι ο Μητσοτάκης επιτίθεται στον Στέφανο Κασσελάκη γιατί αυτή είναι η κλασική μέθοδος για να ανεβάσει το ηθικό, να φορτίσει, να πολώσει, να ενισχύσει το κομματικό φρόνιμα των οπαδών της Νέας Δημοκρατίας και να τους πείσει να σηκωθούν από τον καναπέ και να πάνε να ψηφίσουν στις ευρωεκλογές. Αλλιώς γιατί να κάνουν τον κόπο; Μήπως απειλεί κανείς τον Μητσοτάκη; Θα αλλάξει κάτι αν έχει απώλειες στις ευρωεκλογές ο Μητσοτάκης; Μήπως του κάνει και καλό, να “ξεκαβαλήσει” το καλάμι, θα σκέφτονται ορισμένοι.
Επειδή δηλαδή η δυσφορία υπάρχει και υποβόσκει, ακόμα και μεταξύ των οπαδών της Νέας Δημοκρατίας και μπορεί να εκφραστεί είτε με ψήφο στους Βελόπουλους και σία είτε δια της αποχής- δυσφορία για την ακρίβεια στα τρόφιμα, το δυστύχημα στα Τέμπη και τις προσπάθειες κουκουλώματος των ευθυνών, για την αλαζονεία ορισμένων, για ορισμένες μεταρρυθμίσεις πέρα από τις αντοχές των παραδοσιακών ψηφοφόρων- ένας καλός αντίπαλος εξυπηρετεί.
Αν μπορεί μάλιστα να ξυπνήσει ο κ. Μητσοτάκης τον μπαμπούλα του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα καλύτερα. Δεν είναι εύκολο μετά την αποχώρηση Τσίπρα, όσο και να προσπαθεί ο ευρωβουλευτής Αρβανίτης να αφυπνίσει το αντισύριζα μέτωπο, αλλά είναι μια θεμιτή φιλοδοξία.
Μια άλλη ερμηνεία είναι ότι ο Μητσοτάκης ασχολείται με τον Κασσελάκη, γιατί μπορεί σε αυτή τη φάση να είναι μια light εκδοχή πολιτικού αρχηγού που δεν μπορεί να φιλοδοξεί να ηγηθεί της χώρας, μπορεί να πάσχει από “κυβερνησιμότητα” που λένε οι πολιτικοί επιστήμονες, αλλά κανείς δεν ξέρει τι επιφυλάσσει το μέλλον. Γιατί μπορεί ο κ. Κασσελάκης να μην πείθει για την πρότασή του για την Ελλάδα της νέας εποχής- για την ακρίβεια μπορεί να μην πείθει γενικά ότι διαθέτει στοιχειωδώς πρόγραμμα- αλλά τουλάχιστον απέδειξε στο πρόσφατο συνέδριο του κόμματός του, ότι έχει αντοχές και τσαγανό και ηγετικές ικανότητες. Και αν σε αυτά προσθέσεις και το αδιαμφισβήτητο επικοινωνιακό του χάρισμα, ίσως δεν είναι σοφό για την κυβέρνηση να τον θεωρεί ήδη τελειωμένο. Και μην ακούσω ότι δεν ξέρει τα θέματα και δείχνει απλοϊκός, γιατί θα σας θυμίσω ότι πριν από μερικά χρόνια ψηφίσαμε τον Τσίπρα για πρωθυπουργό…
Πιθανώς πάλι ο Κυριάκος Μητσοτάκης να ασχολείται με τον Στέφανο Κασσελάκη και να του επιφυλάσσει καθημερινές επιθέσεις, για να μην ασχοληθούμε με τα Τέμπη. Ένα καλός καυγάς είναι ιδανικός τρόπος να στρέψεις αλλού την προσοχή του κοινού και όταν ο καυγάς έχει και αστακοκάραβα και off shore εταιρείες και λίγο Μαϊάμι και εφοπλιστές, είναι μια πολύ καλή συνταγή για να σκεπαστεί ο θόρυβος από το πόρισμα της Νέας Δημοκρατίας για τα Τέμπη, που μάλλον οργή προκαλεί. Και υπονομεύει την κυβέρνηση. Μια κλασική μέθοδος αλλαγής της ατζέντας δηλαδή.
Υπάρχουν όμως και πιο προωθημένες ερμηνείες. Μήπως ο πρωθυπουργός προσπαθεί να στηρίξει τον Στέφανο Κασσελάκη και με τις επιθέσεις ενισχύει την ηγετική του θέση; Μήπως οι επιθέσεις έχουν στόχο να τονώσουν το ηγετικό προφίλ του κ. Κασσελάκη εντός του ΣΥΡΙΖΑ, σε φάση που η εσωκομματική του αντιπολίτευση περιμένει τη στιγμή που θα θέσει εκ νέου θέμα ηγεσίας και θα επιχειρήσει εκ νέου την εκπαραθύρωσή του; Μήπως ο πρωθυπουργός βολεύεται με επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ τον κ. Κασσελάκη, αφού εκτιμά ότι υπό την ηγεσία του, δεν μπορεί ποτέ να διατυπώσει το κόμμα της αριστεράς, αξιόπιστη κυβερνητική πρόταση; Είναι μια λίγο excentrique άποψη αλλά ας μην σπεύσουμε να την ειρωνευθούμε. Αλλωστε δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι υπό την ηγεσία του Στέφανου Κασσελάκη ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προδιαγεγραμμένη πορεία προς την εξαέρωση.
Και στο μεταξύ, η ύπαρξη ενός δεύτερου κόμματος μονίμως καταϊδρωμένου, με αρχηγό έναν “μη πρωθυπουργίσιμο”, εγκλωβίζει ψηφοφόρους, που σε άλλη περίπτωση θα μπορούσαν να κατευθυνθούν σε άλλο κόμμα και να επανασχεδιάσουν το πολιτικό σκηνικό.
Πηγή: capital.gr