…στο περιθώριο του προχτεσινού δημοτικού συμβουλίου…
Του Τ. Αλεξανδρόπουλου
ΚΕΔΗΚ στις καλένδες…
Επιμένει ο κ. Συκαμιάς, παρότι ουσιαστικά δεν υπάρχει αντικείμενο για συζήτηση. Το αντικείμενο πλέον δεν είναι η ΚΕΔΗΚ, η οποία κάθε μέρα και περισσότερο παίρνει τη μορφή των προγόνων της (ΔΕΑΚ, ΔΕΚΑ κλπ. κλπ.). Το αντικείμενο σήμερα είναι η κυριολεκτικά καταργηθείσα διοίκηση του δήμου, ο οποίος δήμος είναι πλέον στα χέρια της μη κυβερνητικής πλειοψηφίας. Στην κυβερνητική παράταξη ανήκει, πλέον, και ο εκδιωχθείς από τη Νέα Δημοκρατία.
Ό,τι θέλουν θα κάνουν μέχρι το τέλος Αυγούστου οι σύμβουλοι της πραγματικής πλειοψηφίας στο δημοτικό συμβούλιο. Επειδή ΑΥΤΟΙ είναι υπεύθυνοι, όχι γελοίοι δήθεν «παράγοντες», πιστεύω ότι θα κάνουν το καλύτερο για την πόλη.
Προς τι, λοιπόν, η επαναφορά του θέματος της ΚΕΔΗΚ; Τι προσδοκούσε ο κ. Συκαμιάς με την ερώτηση «τι θα γίνει με το θέμα της ΚΕΔΗΚ το οποίο έχουμε θέσει ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΚΑ ΜΗΝΕΣ;»
ΔΕΚΑ ΜΗΝΕΣ είναι, κ. Συκαμιά… Δεν είναι δέκα χρόνια… Πως κάνετε έτσι; Δεν έχετε καταλάβει από την αρχή της θητείας σας ότι ο κύριος στον οποίο απευθύνεστε δεν θέλει να συζητηθεί το θέμα της ΚΕΔΗΚ; Όπως δεν ήθελε να συζητηθεί και το θέμα των χρεών της ανώνυμης εταιρίας απέναντι στον δήμο για το δημοτικό στάδιο. Γι’ αυτό κατέφυγα στον εισαγγελέα με τη μήνυσή μου. Μέσα σε όσα επικαλούμαι είναι και η απάντηση του κυρίου που μου έγραψε ότι «δεν κρίνεται» κλπ. κλπ….
Το ίδιο δεν σας είπε κι εσάς προχτές; «Οι συνθήκες είναι ακατάλληλες για να γίνει συζήτηση για την ΚΕΔΗΚ»!!!
Αυτό δεν σας είπε; Μάλιστα, σας καθησύχασε λέγοντάς σας ότι «Το παίρνω επάνω μου το θέμα»!
Ποιος έκρινε τις συνθήκες και τις έβγαλε ακατάλληλες; Μα, φυσικά, «ΕΓΩ»!
«ΕΓΩ», ο «Μέγας Μάγιστρος των οφφικίων» της Καμπακιακής Αυτοκρατορίας των ανατολικών συνοικιών…
Και επειδή «ΕΓΩ» είμαι ανεξέλεγκτος, με τη δική σας ανοχή (και συνενοχή, μήπως;) «το παίρνω επάνω μου το θέμα»… Και επειδή η αλαζονεία μου είναι μεγαλύτερη από το μπόι μου, τολμώ και εμπράκτως αποπατώ επί των θεσμικών εδράνων σας…
Ορίστε, λοιπόν, κύριε Συκαμιά. Μετά από αυτή την αλαζονική, προσβλητική προς εσάς και ουσιαστικά υβριστική προς τους πολίτες τοποθέτηση, ακολουθήστε τη νομική οδό. «Στην περίπτωσή μας όμως δεν υπάρχει άλλος δρόμος…», που έλεγε και το λαϊκό άσμα…
Η ψευδής, παραπλανητική και ύπουλη επίκληση για τη μη «ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής του τόπου» πιστεύω ότι δεν σας αρμόζει και είμαι σίγουρος ότι δεν θα τη χρησιμοποιήσετε.
Η εκπλήρωση όσων διακηρύξατε με τη δήλωση ανεξαρτητοποίησής σας οι τρεις δημοτικοί σύμβουλοι, ΕΔΩ έχει πεδίο εφαρμογής και μάλιστα προς όφελος ΟΛΩΝ των συμπολιτών σας.
“Ψήφος εμπιστοσύνης” μεταξύ “υπολειμμάτων”…
Απ’ τα ψηλά στα χαμηλά κι απ’ τα πολλά στα λίγα… Αρετή το να είναι κανείς ολιγαρκής… Αλλά και ένστικτο αυτοσυντήρησης, που λέει ότι με κάθε τρόπο και πάση θυσία πρέπει να μη μπεις στα αζήτητα… Να είσαι κάπου, έστω και στα «τσικό»… στα υπολείμματα, στα «αποφάγια»… Τότε, υποχρεωτικά, βολεύεται και με τα «τσίτια».
Όποια «αρπαχτή» επιβίωσης κάνει κανένας μπορεί να του φανεί χρήσιμη σε δύσκολους καιρούς σαν τους σημερινούς… Έστω και με «θυσία» μέρους της προσωπικής αξιοπρέπειας, αν και όπου υπάρχει… Ιδιαίτερα αν αισθάνεσαι ότι «δεν μετράς» πια, όχι είσαι «ανεπιθύμητος» παντού, ότι είσαι διωγμένος, απαξιωμένος και καταφρονεμένος, που έλεγε και ο Νίκος Ξανθόπουλος…
Αυτό ακριβώς συνέβη εδώ. Με χαιρετούρες και φωτογραφίες, πανηγύρισαν αμφότεροι την «ψήφο εμπιστοσύνης» που έριξαν ο ένας στον άλλο. Η πάλαι ποτέ ακραιφνώς σκληροπυρηνική κομματική πασοκική παράταξη, ευρισκόμενη σήμερα υπό κατάρρευση και διάλυση, αποφάσισε να δώσει «ψήφο εμπιστοσύνης» στον εκδιωχθέντα προ πολλού εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας…
Ο οποίος εκδιωχθείς, ενέδωσε «χωρίς όρους», είπε, στις «πιέσεις» του πρασινομπλέ εντεταλμένου και ενέγραψε υποθήκη της δικής του αξιοπρέπειας, δίνοντας τη δική του «ψήφο εμπιστοσύνης» …
Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς σίγουρα καλύτερα…