Του Θανάση Μαυρίδη
Κάνουν καταλήψεις στα σχολεία. Χτες ήταν για τις δαπάνες για την Παιδεία, κάποιες φορές για τις σχολικές εκδρομές. Σήμερα για τις… μάσκες. Αύριο πιθανότατα απαιτώντας την αλήθεια για τους εξωγήινους. Η χώρα αυτή δεν έχει σωσμό. Όχι πριν αποφασίσουμε να κάνουμε κράτος. Θέλουν κατάληψη; Όσοι συμμετέχουν ας περάσουν με τον κηδεμόνα τους να συζητήσουν για την επόμενη χρονιά! Αυτή σίγουρα δεν τους ανήκει.
Του Γιάννη Σιδέρη
Αν κάποιος ήθελε να είναι χαιρέκακος θα χαρακτήριζε ως «Θεία δίκη», τα οχτώ κρούσματα στη Μονή Αγ. Παύλου στο Άγιο Όρος. Ο ηγούμενος της μονής Παρθένιος την άνοιξη κραύγαζε σε ένα βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα. Αναγνώριζε μεν ότι καλώς πάρθηκαν τα μέρα, αλλά επέκρινε το κλείσιμο των ναών. Γι΄ αυτό καλούσε να βγούμε κλήρος και λαός με εικόνες στον δρόμο, να κάνουμε λιτανείες (η χαρά του κορονοϊού δηλαδή) για να μας σώσει ο θεός από τον ιό, και να μην επιστρέψουμε να μας «σφραγίσουν».
Του Θανάση Μαυρίδη
Ο Αλέξης Τσίπρας ξέρει ότι δεν πρέπει να κάνει πολλά πράγματα στην αντιπολίτευση, επειδή κινδυνεύει έτσι να κάνει αχρείαστα λάθη και να «φοβίσει» το ακροατήριο. Είναι αρκετό να αφήσει την κυβέρνηση να κάνει λάθη, εισπράττοντας την συνήθη φθορά της κυβερνητικής θητείας. Προς στιγμή είχε θορυβηθεί, ότι αυτή η κυβέρνηση θα έκανε κάτι το πολύ διαφορετικό. Ύστερα ήρθαν οι Βρούτσηδες και οι Θεοδωρικάκοι και όλα μπήκαν και πάλι στην θέση τους.
Του Τάσου Ευαγγελίου
Είθισται ένα κόμμα όταν χάνει την εξουσία να βιώνει ημέρες πολιτικής ξηρασίας, εσωκομματικής γκρίνιας και ενδοσκόπησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε αυτή τη φάση επί 14 μήνες και θα συνεχίσει διότι αδυνατεί να καταθέσει προτάσεις και να εμφανίσει συγκροτημένο πρόγραμμα και σχέδιο. Όμως λάθη και παραλείψεις επιτρέπουν στον Αλέξη Τσίπρα να ομιλεί και να επιδιώκει να γίνει εκ νέου αρεστός.
Του Κώστα Βενιζέλου
Έντονη διπλωματική κινητικότητα, σε διάφορα επίπεδα, κυρίως παρασκηνιακή, βρίσκεται σε εξέλιξη με στόχο να υπάρξει έμπρακτη αποκλιμάκωση στην Ανατολική Μεσόγειο. Η έναρξη τις επόμενες ημέρες διερευνητικών επαφών μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, η οποία ήταν η βασική επιδίωξη για τη γερμανική Προεδρία της Ε.Ε. και την Κομισιόν, συνιστά τη μια διάσταση της μεγάλης εικόνας. Η άλλη, είναι το θέμα της Κύπρου και των κυρώσεων, που έχουν συζητηθεί και που, με βάση τα συμφωνηθέντα, θα υιοθετηθούν στο επικείμενο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (24-25 Σεπτεμβρίου). Αυτό, ωστόσο, το σενάριο -των κυρώσεων- φαίνεται πως φρενάρεται από την καγκελάριο της Γερμανίας, Άγκελα Μέρκελ, παρόλο που το υπουργείο Εξωτερικών της χώρας της έχει άλλη προσέγγιση.
