Του Χρήστου Χωμενίδη

Ο καθηγητής Πάνος Τσακλόγλου είναι ο εικοστός δεύτερος εξωκοινοβουλευτικός που εντάχθηκε στην κυβέρνηση. Από την πρώτη της ημέρα, στις 6 Ιουλίου 2019, η αναλογία έβγαζε μάτι. Δύο στους πέντε υπουργούς και υφυπουργούς δεν είχαν "στήσει", κατά την παλαιά έκφραση, "κάλπη". Και από τους 158 εκλεγμένους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, 30 μόλις (ούτε καν ο ένας στους πέντε) κλήθηκαν να αναλάβουν κάποιο χαρτοφυλάκιο. Μιλάμε για ιστορικό χαμηλό στα χρονικά της Μεταπολίτευσης. Φαινόμενο αξιοσημείωτο καθ’ όλη την ελληνική πολιτική Ιστορία.

Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου

Δίνουν και παίρνουν οι «καταγγελίες» σύσσωμης της αντιπολίτευσης. Η λεκτική συμπόρευση των συγγραφέων των καταγγελιών του Σύριζα και του ΠΑΣΟΚ, καταδεικνύει την αγωνία των δυο αυτών πολιτικών φορέων, να αλιεύσουν υποστήριξη, δύναμη, αλλά και δυνητικές ψήφους μέσα από τη δεξαμενή των ψεκασμένων, των εμπόρων πατριωτισμού, των συνωμοσιολόγων και των δήθεν υπερασπιστών των συνταγματικών ελευθεριών που «καταπατούνται».

Του Σάκη Μουμτζή

Όταν η κυβέρνηση σταδιακά ακύρωνε τα μέτρα της καραντίνας ουδείς είχε τότε διαφωνήσει. Κανένας φορέας, κανένα κόμμα, καμιά συλλογικότητα.

Του Θανάση Μαυρίδη

Θα έχουμε πόλεμο με την Τουρκία; Η σωστή ερώτηση δεν είναι αυτή, αλλά αν θα ηττηθεί ή όχι ο μικρομεγαλισμός της. Και η απάντηση είναι ναι! Η Τουρκία δεν μπορεί να εξελιχθεί σε ηγέτιδα δύναμη στον πλανήτη, όπως ονειρεύονται οι εθνικιστές στη γείτονα χώρα. Αυτήν τη στιγμή ο Ερντογάν έχει απλώσει τον τραχανά από τη Μέση Ανατολή ως την Αφρική και επιδιώκει να γίνει ένας νέος Σαλαντίν, με τη διαφορά ότι δεν έχει σχέση με τον Κούρδο κατακτητή της Ιερουσαλήμ. Ούτε με κάποια άλλη ιστορική φυσιογνωμία του Ισλάμ. Ο Ταγίπ Ερντογάν είναι ένας ικανός, αλλά μεγαλομανής ηγέτης που οδηγεί την Τουρκία σε μια μεγάλη στρατηγική ήττα.